-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:35278 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:10

مواردي را كه خداوند نام حضرت محّمد(ص) را در كنار نام شريف خود ذكر كرده است بيان نماييد؟
يكم: خداوند در دعوت به ايمان چنين فرمود: «امِنوا بالله و رسوله» نساء/136.

دوم: اطاعت: «مَن يُطع الله و الرَسول» نساء/69، «أَطيعوا الله و أَطيعوا الرسول» نساء/59.

سوم: استجابت: «يا أيها الذين امنوا استجَيبوا ِلله و لِلرسول اذِا دَعاكم لِما يُحييكم» انفال/24.

چهارم: نصرت: «و ينصرون الله و رسوله» حشر/8.

پنجم: تولّي: «من يتَول الله و رسوله» مائده/56.

ششم: نصيحت (اطاعت مخلصانه از خدا و رسول): «إذا نصَحوا لله و رسوله» توبه/91.

هفتم: عزت: «وللهِ العِزة و لِرسوله» منافقون/8.

هشتم: خداوند سبحان درباره قضا و داوري ميفرمايد: «و ما كان لِمؤمن ولا مؤُمنه إذا قضَي الله و رسوله أَمراً أن يكون لهم الخِيرة» احزاب/36؛ وقتي خدا و پيامبر حكمي كردند كسي حق نظر و انتخاب خلاف آن را ندارد. انسان در مسائل عادي زندگي روزانهاش صاحب نظر است و ميتواند با مشورت، از آراء ديگران مدد بگيرد، اما درباره امر و حكم خدا جا براي اعمال نظر و مشورت نيست. مشورتي را هم كه قرآن كريم تكريم كرده، در كارهايي است كه مربوط به امر مردم است نه امر خدا، چنانكه ميفرمايد: «وأَمرهم شُوري بَينهم» شوري/38، نه اين كه «امر الله شوري بيهنم».

همانگونه كه در كمالات ثبوتي نام خدا و رسولش با هم آمده، در اوصاف سلبي نيز كه به تبري بر ميگردد چنين است، مانند:

يكم: در برائت از شرك و مشركان ميفرمايد: «بَراءة منِ الله و رسوله إلي الذين عاهدتم من المشُركين» توبه/1.

دوم: به رباخواران درباره جنگ با خدا و رسول چنين هشدار ميدهد: «فَأذنوا بِحرب مِن الله و رسوله» بقره/279.

سوم: نافرماني رسول خدا را در كنار نافرماني خود ذكر ميكند: «و مَن يَعصي الله و رسوله» نساء/14.

چهارم: اذيت: «إِن الذين يُؤذن الله و رَسوله» احزاب/57.

در مسائل مالي نيز نام مبارك رسول خدا در كنار نام خدا ذكر شده است، مانند: «واعلَموا أَنما غَنمتم مِن شيء فإن الله خُمُسَه و للرسول ولِذي القُربي» انفال/41.

البته بايد توجه داشت كه اوصاف ثبوتي و سلبي ذاتاً به خداوند متعلق است و در پرتو عنايت الهي به رسول گرامي(ص) اسناد داده ميشود.

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيرة رسول اكرم در قرآن)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.